Procesy sądowe

 

Gdy spór z inną osobą dotyczy istotnych dla nas aspektów życia, przeradza się często w konflikt, który trudno zażegnać polubownie. Oczywiście należy wtedy negocjować, jednak nie zawsze daje to pożądane efekty. W takich wypadkach sprawy kończą w sądach jako procesy sądowe.

Spór sądowy w jakiejkolwiek materii, to dla większości ludzi przeżycie i stres, bo z reguły w sądzie bywamy nie więcej niż kilka razy w życiu. Gdy dodać do tego skomplikowane procedury, duży formalizm i gąszcz przepisów, w których trzeba się poruszać, mamy gotowy przepis na to, jak zmagania sądowe zakończyć porażką. W takich okolicznościach pomoc profesjonalnego pełnomocnika, który pomoże uniknąć takiego losu, może okazać się nieoceniona.

 

Najczęściej zadawane pytania>>>

 

Reprezentacja w procesach sądowych – oferta

 

 

Postępowania cywilne

 

Sprawy o charakterze cywilnym to sprawy rozgrywające się pomiędzy obywatelami lub podmiotami utworzonymi na podstawie prawa cywilnego i handlowego (np. spółki, fundacje, stowarzyszenia), czyli pomiędzy równymi sobie stronami.

Postępowanie cywilne ma charakter kontradyktoryjny, a zatem to strony są podmiotami, które prowadzą postępowanie i wykazują się inicjatywą dowodową. Sąd natomiast ocenia to, co strony zaoferowały mu, aby uzasadnić swoje racje. Należy pamiętać, że postępowania cywilne niekoniecznie muszą mieć charakter sporny. Te bowiem są domeną procesu, w którym na argumenty i dowody mierzą się powód z pozwany i jedna ze stron zazwyczaj z tego sporu wychodzi zwycięsko.

Znane są jednak procedurze cywilnej również postępowania nieprocesowe, a zatem takie, gdzie między jego uczestnikami nie musi być żadnej sytuacji spornej. Są na przykład postępowania o stwierdzenie nabycia spadku lub zniesienie współwłasności. Gros postępowań cywilnych jednak sprowadza się do tzw. postępowań windykacyjnych, a więc o zapłatę.

Jest to też najbardziej sformalizowana procedura, w której najłatwiej popełnić błąd, którego potem nie da się odwrócić. Idea, jaka przyświecała ustawodawcy jest jasna – każdy uczestnik postępowania cywilnego traktowany jest tak samo, a skutki swoich zaniedbań poniesie osobiście.

Praktyka jednak, jak to często bywa, nie jest spójna z zamysłem ustawodawcy. Na arenie postępowań cywilnych często ścierają się Dawid z Goliatem i pomimo formalnej równości, zdarza się, że przeciętny Kowalski jest bezsilny w starciu z dużym podmiotem gospodarczym – np. bankiem.

Oczywiście sprawę cywilną można prowadzić samemu (za wyjątkiem występowania przed Sądem Najwyższym, gdzie obowiązuje przymus adwokacko-radcowski), jednak posiadanie po swojej stronie pełnomocnika profesjonalnego może skutecznie zniwelować te różnice. Pełnomocnik zawodowy będzie sprawnie poruszał się w gąszczu przepisów, będzie wiedział, jak sporządzić pismo procesowe, aby zostało przyjęte oraz będzie w stanie podpowiedzieć, jakie dowody przedstawić na poparcie swoich twierdzeń.

Pełnomocnik przyda się również w postępowaniach rejestrowych, które cechują się wysokim stopniem sformalizowania – tu na zwrot wniosku możemy narazić się przez takie błahostki jak nieprzekreślona pusta rubryka.

W postępowaniu cywilnym szczególnie ważnym jest, aby pełnomocnika zaangażować na jak najwcześniejszym etapie. W sprawach cywilnych nie znajdzie bowiem zrozumienia tłumaczenie, że o jakimś niedopełnionym obowiązku lub uprawnieniu procesowym się nie wiedziało, a termin został uchybiony, ponieważ strona nie miała jego świadomości. Skutków, które takie zaniechanie wywołało nie odwróci nawet najlepszy adwokat. Pełnomocnik pomoże także trzeźwo ocenić sytuację procesową i zasadność roszczenia, a dzięki temu zaoszczędzić pieniądze, które mogłyby zostać wydane na dochodzenie nierealnych żądań.

 

Postępowania przed sądami administracyjnymi

 

O ile przed sądem cywilnym możemy udowadniać swoje racje w sporze z innymi obywatelami, o tyle rozstrzyganie konfliktów na linii obywatel – organ administracji publicznej, jest domeną sądownictwa administracyjnego. Wszelkiego rodzaju urzędy, np. urzędy skarbowe, organy nadzoru budowlanego, urząd patentowy itp., mają prawo do wydawania wiążących i władczych rozstrzygnięć w zindywidualizowanych sprawach obywateli lub podmiotów gospodarczych, które wywierają skutki w ich sytuacji prawnej. Takie rozstrzygnięcie to decyzja.

Oczywiście postępowanie administracyjne, według którego działają urzędy przewiduje również system odwołania od takiej decyzji, jednak gdy pomimo wyczerpania tej drogi nadal uważamy, że nasze prawa zostały naruszone, a decyzja została wydana z pogwałceniem przepisów, jesteśmy uprawnieni do skierowania skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Procedura postępowania przed sądami administracyjnymi jest skomplikowana prawie tak bardzo jak cywilna. Aby poprawnie skonstruować skargę, należy wykazać się sporą wiedzą i doświadczeniem i choć wojewódzkie sądy administracyjne nie są związane granicami wnioskami i zarzutami skargi, ani powołaną podstawą prawną, to w praktyce rzadko wychodzą poza te ramy.

Inaczej jest w przypadku drugiej instancji postępowania przed sądami administracyjnymi, tj. ze skargą kasacyjną i jej rozpoznaniem. Uprawnienie do odwołania się od rozstrzygnięcia skargi d

o wojewódzkiego sądu administracyjnego przysługuje obydwu stronom tego sporu, tj. zarówno skarżącemu niezadowolonemu z oddalenia jego skargi, jak i organowi, w razie jej uwzględnienia. W przypadku odwołania do Naczelnego Sądu Administracyjnego adwokat lub radca prawny (ewentualnie w niektórych kategoriach spraw doradca podatkowy lub rzecznik patentowy) będą niezbędni do wniesienia skargi. W przypadku wniesienia tego środka odwoławczego obowiązuje bowiem tzw. przymus adwokacko-radcowski, zatem skarga, której nie podpisał przedstawiciel któregoś z tych zawodów, nie zostanie w ogóle przyjęta do rozpoznania.

W tym miejscu należy wspomnieć, że w przeciwieństwie do pierwszej instancji sądownictwa administracyjnego, Naczelny Sąd Administracyjny związany jest już zarzutami i wnioskami skargi kasacyjnej i nie może wyjść poza jej treść. Dlatego wybór pełnomocnika, który sporządzi takie pisma dla nas, jest kluczowe. Oczywiście zdecydowanie łatwiej jest konstruować skargę kasacyjną, jeśli postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym było prowadzone rzetelnie i aktywnie, dlatego już na tym etapie pełnomocnik jest ważnym ogniwem.

 

Postępowania karne

 

Procedura karna, jakkolwiek może wydawać się najbardziej odformalizowana i pozbawiona cech takich, jakie ma choćby postępowanie cywilne, tj. obarczenie stron konsekwencjami swoich niedopatrzeń, to stawka, o którą zazwyczaj toczy się postępowanie karne, jest zazwyczaj tak wysoka, że prowadzenie postępowania na własną rękę jest wysoce ryzykowne.

Z postępowaniem karnym możemy zetknąć się patrząc z kilku perspektyw. Oczywiście w najtrudniejszym znajdziemy się będąc podejrzanym w postępowaniu przygotowawczym i oskarżonym na etapie postępowania sądowego. Nie jest to jednak jedyna rola, w której możemy występować z pełnomocnikiem. Równie istotny jest pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, a zatem pokrzywdzonego lub w skrajnych przypadkach członka jego rodziny.

Postępowanie karne, choć mniej skostniałe, wymaga precyzyjnej strategii. Łatwo bowiem zupełnie nieintencjonalnie, pogorszyć swoją sytuację procesową. O ile osoba, która podejrzewana lub oskarżona jest o popełnienie czynu zabronionego, może się nie bronić i według zasad postępowania karnego, jeśli nie zostanie jej udowodniona wina, nie powinna zostać skazana, to sprawdzanie działania domniemania niewinności na własnej skórze jest zagrywką va banque.

Brak obrony jako strategia nie jest wykluczona, jednak doświadczenie adwokata czy radcy prawnego pomoże stwierdzić, czy w danym przypadku powinno się ją przyjąć, a może prezentować dowody na swoją niewinność.

Należy wziąć pod uwagę, że nawet jeśli nie grozi nam więzienie, to skazanie w postępowaniu karnym nawet na jedną z kar wolnościowych (grzywna lub ograniczenie wolności), to może ono znacząco utrudnić życie. Dlatego nawet w takich przypadkach warto się bronić przy zastosowaniu adekwatnych środków.

 

Procesy sądowe – obszary naszego wsparcia

 

1. W sprawach cywilnych i gospodarczych:

 

2. W sprawach korporacyjnych (prawo spółek, Kodeks spółek handlowych):

 

3. W sprawach administracyjnych 

4. W sprawach karnych gospodarczych w tym instrumentalne prowadzenie postępowań karnych, zabezpieczających i egzekucyjnych

5. W sprawach skarbowych